سنسورهای حرکتی، اجزای حیاتی سیستم های امنیتی خانه هستند و این مسئله انتخاب سنسور حرکتی مناسب را به مسئله ای پیچیده تبدیل کرده است. بعد از خواندن این مطلب، حسگرهای PIR و حسگرهای مایکروویو را می‌شناسید و میدانید که چرا ایده خوبی نیست که حسگرهای خود را در نزدیکی دریچه‌های گرمایش قرار دهید و چگونه از حسگرها برای مواردی فراتر از امنیت خانه خود استفاده کنید. همچنین با انواع حسگرهای حرکتی و کاربردهای آنها در این مطلب آشنا خواهید شد؛ پس با ما همراه باشید.
سنسور حرکتی یا حسگر حرکتی چیست؟
سنسور حرکتی که به آن ردیاب حرکتی، آشکارساز حرکتی یا حسگر حرکتی نیز گفته می شود، یک وسیله الکترونیکی است که از حسگر برای تشخیص افراد یا اشیاء نزدیک استفاده می کند. سنسورهای حرکتی جزء مهمی از هر سیستم امنیتی هستند. هنگامی که یک سنسور، حرکت را تشخیص می دهد، هشداری را به سیستم امنیتی شما و در سیستم های جدیدتر، مستقیماً به تلفن همراه شما ارسال می کند.
از حسگرهای حرکتی در چه مواردی استفاده می شود؟
حسگرهای حرکتی معمولاً برای موارد زیر استفاده می شوند:
- تشخیص دهد که چه زمانی یک مزاحم احتمالی نزدیک یا داخل خانه یا محل کار شما است.
- در صورت ورود افراد به مناطق ممنوعه به شما هشدار می دهد؛ در خانه، این منطقه ممنوعه ممکن است زیرزمین یا پارکینگ شما باشد.
- جهت صرفه جویی در مصرف انرژی با روشن کردن چراغ ها در یک منطقه فقط در صورت نیاز.
نحوه عملکرد سنسور حرکتی به چه صورت است؟
همانطور که از نام آنها مشخص است، سنسورهای حرکتی انواع خاصی از حسگرها هستند که اگر حرکتی را در فضاهایی که قرار است نظارت کنند، تشخیص دهند به شما هشدار می‌دهند. در واقع انواع مختلفی از آشکارسازهای حرکتی وجود دارد که هر کدام بر اساس اصول کمی متفاوت عمل می کنند. دو مورد از رایج‌ترین آنها سنسورهای مادون قرمز پسیو (PIR) و سنسورهای مایکروویو هستند که در ادامه با آنها آشنا خواهید شد.
انواع سنسور حرکتی
سه نوع حسگر حرکتی وجود دارد که اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرند: مادون قرمز پسیو (PIR)، مایکروویو، و فناوری دوگانه/هیبرید. البته به غیر از این سه مورد، حسگرهای حرکتی دیگری نیز وجود دارند که در ادامه اشاره ای هم به آنها خواهیم داشت.
سنسور مادون قرمز پسیو (PIR)
همه حیوانات خون گرم، اشعه مادون قرمز (IR) تولید می کنند. حسگرهای مادون قرمز پسیو، شامل یک لایه نازک پیرو الکتریک هستند که با انتشار الکتریسیته به تشعشعات IR پاسخ می دهد. هر زمان که این هجوم برق اتفاق بیفتد، این سنسور، هشدار سرقت را فعال می کند. از جمله مزایای این حسگر ها مقرون به صرفه بودن آنهاست؛ انرژی بیشتری مصرف نمی کنند و برای همیشه دوام می آورند. این سنسورها معمولا در آلارم های داخلی استفاده می شوند. سنسور PIR، پرکاربردترین حسگر حرکتی در سیستم های امنیتی خانه هاست.
سنسور مایکروویو (MV)
این سنسور، پالس های مایکروویو را ارسال می‌کند و بازتاب های اجسام متحرک را اندازه‌گیری می‌کند. محدوده پوشش دهی آنها نسبت به حسگرهای مادون قرمز بیشتر است؛ اما معمولاً قیمت آنها نسبت به حسگرهای دیگر بالاتر بوده و در برابر تداخل الکتریکی آسیب پذیر هستند. سنسورهای مایکروویو بسیار حساس بوده و انرژی زیادی مصرف می کنند.
سنسور دوگانه/هیبرید
در نهایت شما می‌توانید سنسورهایی را خریداری کنید که از هر دو نوع فناوری PIR و مایکروویو استفاده می‌کنند. مزیت سنسورهای دوگانه این است که یکدیگر را تأیید می کنند. هر دو حسگر باید حرکت را قبل از اینکه آشکارساز آن حرکت را ثبت کند، تشخیص دهند. این روش تأیید به جلوگیری از هشدارهای اشتباه کمک می کند. البته این مسئله به این معنی نیست که سنسورهای دوگانه یا هیبرید هرگز هشدارهای کاذب ایجاد نمی کنند.
در ادامه با انواع دیگری از آشکارسازهای حرکتی آشنا می شویم که به اندازه آشکارسازهای PIR و مایکروویو محبوب نیستند اما کاربردهای بسیاری دارند.
سنسورهای اولتراسونیک
سنسورهای اولتراسونیک بر اساس همان اصول اولیه سنسورهای مایکروویو کار می کنند. این حسگرها به جای پرتاب امواج مایکروویو از روی اجسام، از امواج صوتی اولتراسونیک استفاده می‌کنند. حسگر اولتراسونیک می‌تواند پسیو یا اکتیو باشد، که در آن حسگرهای پسیو به صداهای خاصی مانند ساییدن فلز روی فلز و همچنین شکستن شیشه توجه می‌کنند. این سنسورها حساسیت بسیار بالایی دارند، اما اغلب گران هستند و مستعد آلارم های جعلی هستند.
آن نوع سنسورهایی که اکتیو هستند، پالس های موج اولتراسونیک (موج صوتی) تولید می کنند و سپس بازتاب این امواج را از یک جسم متحرک تعیین می کنند. حیواناتی مانند گربه‌ها، سگ‌ها و ماهی‌ها می‌توانند این امواج صوتی را بشنوند، بنابراین یک هشدار اولتراسونیک اکتیو ممکن است آنها را بی‌قرار کند.
حسگر ارتعاش (Vibration Sensor)
این دستگاه‌ها با تشخیص ارتعاشات کوچکی که افراد هنگام قدم زدن در فضاها ایجاد می‌کنند، کار می‌کنند.
سنسورهای توموگرافی
سنسورهای توموگرافی یک نوع نسبتاً جدید از آشکارساز حرکتی هستند. به جای یک حسگر واحد، آشکارسازهای حرکتی توموگرافی از چندین گره (Node) در یک فضا استفاده می کنند. این گره ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. وقتی چیزی وارد میدان بین آنها می شود، پیوندها را مختل می کند و حرکت را نشان می دهد. سنسورهای توموگرافی را می توان به طور کامل پنهان کرد، زیرا آنها مانند سنسورهای دیگر به خط دید متکی نیستند.
حسگرهای بازتابنده ناحیه (Area reflective sensor)
مانند سنسورهای PIR، این آشکارسازها برای کار کردن به نور مادون قرمز متکی هستند. در حالی که آشکارسازهای PIR پسیو هستند و نور مادون قرمز را جمع آوری می‌کنند، حسگرهای بازتابنده منطقه مانند آشکارسازهای مایکروویو یا اولتراسونیک اکتیو هستند. آنها پالس های نور مادون قرمز را ارسال می کنند و سرعت انعکاس نور از اجسام را اندازه می گیرند.
کاربرد سنسورهای حرکتی چیست؟
حسگرهای حرکتی فقط برای برقراری امنیت خانه به کار برده نمی شوند. بسیاری از صنایع از آنها در خطوط مونتاژ استفاده می کنند تا تعداد محصولات را پیگیری کنند و در صورت نزدیک شدن بیش از حد، تجهیزات خطرناک را خاموش کنند. در اینجا چند کاربرد دیگر برای سنسورهای حرکتی را ذکر می کنیم:
- برای باز و بسته کردن درب های اتوماتیک
- برای روشن و خاموش کردن شیرهای آب اتوماتیک و توالت فرنگی
- برای روشن کردن چراغ ها هنگام ورود شخصی به اتاق
- برای کنترل نمایشگرهای خودپرداز (ATM)
- در گیت های بلیط اتوماتیک
- در پارکومترها
چرا به یک آشکارساز حرکتی نیاز دارم؟
پرسیدن اینکه آیا به یک آشکارساز حرکتی نیاز دارید یا خیر، کمی شبیه این است که بپرسید آیا به سیستم امنیتی خانه نیاز دارید یا خیر! اگر می خواهید خانه خود را در برابر مزاحمان و سارقان ایمن نگه دارید، پاسخ همیشه مثبت خواهد بود. می توانید از سنسورهای حرکتی به روش های مختلفی استفاده کنید، اما استفاده اصلی آنها به عنوان ابزار امنیتی است. بدیهی است که اگر شخصی بدون اطلاعتان در خانه شما باشد، سنسور فوراً به شما هشدار می دهند.
در واقع، اگر سنسورهای حرکتی را به عنوان بخشی از یک سیستم امنیتی خانه بزرگتر خریداری کنید، متوجه خواهید شد که آنها در ارتباط با سایر اجزا عالی عمل می کنند. به عنوان مثال، می‌توانید یک حسگر حرکتی را برای راه‌اندازی نور یا هشدار پیکربندی کنید. هیچ چیز مانند چراغ های چشمک زن و آژیرها سارقان را نمی ترساند. می توانید کار ساخت چراغ چشمک زن را خودتان انجام دهید و یا آشکارساز های خود را طوری تنظیم کنید که ضبط های ویدیویی را فعال کنید تا بتوانید دقیقاً ببینید چه کسی در خانه شما می‌چرخد.
کدام نوع سنسور حرکتی برای من مناسب است؟
سنسورهای حرکتی مختلفی در بازار وجود دارد که انتخاب یکی از آنها می تواند مشکل باشد. برای کمک به تصمیم گیری، بهتر است این عوامل را در نظر بگیرید:
سازگاری با سیستم های امنیتی
بسیاری از سیستم های امنیتی خانگی پکیج هایی را ارائه می دهند که خودشان شامل سنسورهای حرکتی هستند. اگر تمام اجزای امنیتی خود را با هم خریداری کنید، دیگر نگران سازگاری داشتن یا نداشتن آنها با هم، نخواهید بود. اگر حسگرهای حرکتی خود را جداگانه خریداری می‌کنید، باید مطمئن شوید که با سایر اجزایی که دارید، مانند دوربین های امنیتی خانه، زنگ های ویدئویی، قفل های هوشمند، چراغ های حسگر حرکت و سنسورهای درب کار می‌کنند.
سطح حساسیت
اگر حیوان خانگی دارید، باید ردیاب های حرکتی را روی حالت ردیاب حیوانات خانگی، بگذارید و در کل به دنبال آشکارساز هایی باشید که می توانند تفاوت بین انسان و حیوان را تشخیص دهند. اکثر اینها را می توان طوری تنظیم کرد که حرکت موجوداتی که وزن آنها کمتر از یک وزن مشخص است را نادیده بگیرد.
یکپارچه سازی خانه هوشمند
چه می خواهید خانه خود را به یک خانه هوشمند تبدیل کنید یا فقط از تلفن هوشمند استفاده می کنید، به دنبال حسگرهای حرکتی باشید که با پلتفرم انتخابی شما به خوبی کار می کنند. به این ترتیب، می توانید آشکارساز ها را فقط با صدای خود روشن و خاموش کنید.
نوع سنسور
انواع خاصی از سنسورها ممکن است برای موقعیت خاص خانه شما بهتر باشند. برای مثال، اگر اتاق‌های کوچکی دارید که مجرای گرمایش زیادی دارند، بهتر است به سراغ آشکارسازهای PIR نروید؛ شما که نمی خواهید سنسور تان هر بار هنگام گرما به صورت اشتباهی شروع به زنگ زدن کند؟
اگر در نزدیکی فرودگاه زندگی می کنید، اصلا نباید به سمت سنسورهای ارتعاش بروید.
اپلیکیشن
بهتر است آشکار سازهایی را انتخاب کنید که این امکان را داشته باشند که به طور کامل از طریق یک اپلیکیشن موبایل کنترل شوند.
قیمت
